فیزیوتراپی دیسک کمر
بسیاری از افراد در طول زندگی خود دچار درجاتی از کمردرد شده اند که بیرون زدگی و فتق دیسک کمر یکی از دلایل بروز آن است.
در واقع اغلب کمردردها به دلایلی غیر از فتق دیسک کمر رخ می دهند و با رعایت اصول حرکتی مناسب و انجام ورزش های فیزیوتراپی کمر بهبود می یابند.
دیسک کمر در واقع ماده ای ژلاتینی مانند و نسبتا نرم است که بین استخوان های ستون فقرات قرار داشته و شوک های وارده به کمر و ستون فقرات را جذب می کند.
وجود دیسک ها سبب آسان تر شدن حرکت مهره ها را بر روی یکدیگر می شود.
افزایش سن که سبب کاهش تدریجی آب دیسک و فرسودگی دیسک ها می شود و بلند کردن اجسام سنگین و حرکات ناگهانی کمر مهم ترین عواملی هستند که منجر به بروز این آسیب می شوند.
فیزیوتراپی دیسک کمر موثرترین روش درمانی در کاهش و تسکین علائم فتق دیسک کمر است.
درد ناشی از فتق دیسک کمر می تواند بحدی شدید باشد که فرد را خانه نشین کند و حتی در صورت عدم درمان مناسب و به موقع ممکن است منجر به عوارض جدی تر همچون فلج دائمی شود.
معاینه فیزیکی و استفاده از روش های تشخیصی مانند رادیوگرافی، سی تی اسکن، ام آرآی و نوار عصب و عضله برای تشخیص دقیق علت و شدت بیماری توسط پزشک و متخصص فیزیوتراپی بکار می روند.
فتق و آسیب دیسک کمر در مواردی که به صورت حاد رخ داده و اقدامات درمانی مناسب نیز برای بهبود شرایط ایجاد شده انجام نگیرد ممکن است سبب بروز عوارض جبران ناپذیری شود که عبارتند از :
درمان فتق دیسک کمر با روش های غیر جراحی مانند فیزیوتراپی دیسک کمر می تواند به درمان دیسک کمر کمک کند.
بسیاری از مبتلایان به فتق دیسک کمر با روش هایی مانند فیزیوتراپی دیسک کمر و تمرینات ورزشی مخصوص کمر به بهبودی قابل توجهی می رسند.
متخصص فیزیوتراپی از مدالیته های درمانی مانند منوال تراپی، لیزر تراپی و الکتروتراپی برای کمک به کاهش علائم بیمار کمک می گیرد.
متخصص فیزیوتراپی همچنین تمرینات ورزشی مخصوص کمر را به بیمار آموزش می دهد.
انجام تمرینات فیزیوتراپی دیسک کمر در آب به دلیل اینکه فشار ناشی از وزن در آب کاهش می یابد می تواند بسیار موثر باشد.
استراحت در فاز حاد بیماری و اجتناب از انجام حرکاتی درد را تشدید می کند به بیمار توصیه می شود.
بیمار باید از نشستن های طولانی بخصوص در وضعیت هایی که با فشار بر ستون فقرات همراه است اجتناب کند.
قرار دادن کمپرس گرم می تواند درد و التهاب را تسکین دهد.
ممکن است پزشک با تجویز آتل و یا کمربندهای طبی حرکات ستون فقرات را محدود کرده تا درد تسکین یابد.
مصرف داروهای ضد درد غیر استروئیدی مانند ناپروکسن، دیکلوفناک، ایبوپروفن و آسپرین می تواند به تسکین علائم کمک کند.
تزریق داروهای شل کننده عضلانی نیز برای کاهش گرفتگی های عضلانی ناشی از فتق دیسک کمر می تواند کمک کننده باشد.
تجویز برخی وسایل کمکی که بطور موقتی از کمر محافظت میکنند به کاهش حرکات کمر و تسکین درد کمک می کند.
ازون تراپی نیز یکی از روش های نوین در درمان دیسک کمر است که طی آن مخلوطی از گاز ازون و اکسیژن به محل مورد نظر تزریق می شود.
در صورتی که روش های فوق نتواند به کاهش درد بیمار کمک کند جراحی دیسک کمر انجام می گیرد.